Τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου διοργανώθηκε στο Καστέλο Κάροϊ στο Φεχιρβαρτσούργκο της Ουγγαρίας ένα διεθνές ιστορικό συνέδριο με θέμα «Τα παιδιά-πρόσφυγες από την Ελλάδα στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο». H πρωτοβουλία για τη διοργάνωση του συνεδρίου ανήκε στο ουγγρικό πολιτιστικό ίδρυμα «Γιόζεφ Κάροϊ» που δραστηριοποιείται στον τομέα των πολιτιστικών εκδηλώσεων και τείνει να αναδειχθεί κέντρο αρχειακών ντοκουμέντων και έρευνας για την Ουγγαρία και την Ευρώπη. Πριν από περίπου 50 χρόνια το ίδιο αυτό κτίριο με το ιδιαίτερο ιστορικό και πνευματικό παρελθόν - ανοικοδομημένο σε αγγλικό κλασικό στυλ από τον Κοχ Χένρικ το 1844 - φιλοξένησε εκατοντάδες εκπατρισμένα ελληνόπουλα. Από το 1949 ως το 1955 παραχωρήθηκε ως παιδικός σταθμός για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης και εκπαίδευσης των ελληνόπουλων που βρέθηκαν στην Ουγγαρία προς το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Τις μνήμες της εποχής αυτής ήρθαν να ζωντανέψουν τα ίδια τα παιδιά που φιλοξενήθηκαν τότε στον χώρο αυτόν, ο τότε διευθυντής του παιδικού σταθμού Ρίγκο Ιστβαν, νηπιαγωγοί και δάσκαλοι των παιδιών...
Το κτίριο που έγινε καταφύγιο για τα ελληνόπουλα φιλοξένησε τώρα ιστορικούς και κοινωνικούς ανθρωπολόγους. Είχαν έρθει από γνωστά πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ να μιλήσουν για τις έρευνες και τις μελέτες τους με αντικείμενο τα παιδιά που απομακρύνθηκαν από την Ελλάδα στη δίνη του Εμφυλίου και εγκαταστάθηκαν στις χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Το «αναπάντεχο» στη συνάντηση αυτή, τουλάχιστον για τους ομιλητές, ήταν ότι το ακροατήριο το αποτελούσαν οι πρωταγωνιστές της ιστορίας - τα τότε παιδιά - που είχαν συρρεύσει στο Τσούργκο από την Ελλάδα και διάφορες πόλεις της Ουγγαρίας (του γνωστού χωριού Μπελογιάννη συμπεριλαμβανομένου) για το συνέδριο.
(Από το πρόλογο της Ειρήνης Λαγάνη στην έκδοση με τις εισηγήσεις του συνεδρίου "Παιδομάζωμα ή παιδοσώσιμο; : παιδιά του εμφύλιου στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη", Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2012, σελίδα 11)
Τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου διοργανώθηκε στο Καστέλο Κάροϊ στο Φεχιρβαρτσούργκο της Ουγγαρίας ένα διεθνές ιστορικό συνέδριο με θέμα «Τα παιδιά-πρόσφυγες από την Ελλάδα στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο». H πρωτοβουλία για τη διοργάνωση του συνεδρίου ανήκε στο ουγγρικό πολιτιστικό ίδρυμα «Γιόζεφ Κάροϊ» που δραστηριοποιείται στον τομέα των πολιτιστικών εκδηλώσεων και τείνει να αναδειχθεί κέντρο αρχειακών ντοκουμέντων και έρευνας για την Ουγγαρία και την Ευρώπη. Πριν από περίπου 50 χρόνια το ίδιο αυτό κτίριο με το ιδιαίτερο ιστορικό και πνευματικό παρελθόν - ανοικοδομημένο σε αγγλικό κλασικό στυλ από τον Κοχ Χένρικ το 1844 - φιλοξένησε εκατοντάδες εκπατρισμένα ελληνόπουλα. Από το 1949 ως το 1955 παραχωρήθηκε ως παιδικός σταθμός για να καλύψει τις ανάγκες στέγασης και εκπαίδευσης των ελληνόπουλων που βρέθηκαν στην Ουγγαρία προς το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Τις μνήμες της εποχής αυτής ήρθαν να ζωντανέψουν τα ίδια τα παιδιά που φιλοξενήθηκαν τότε στον χώρο αυτόν, ο τότε διευθυντής του παιδικού σταθμού Ρίγκο Ιστβαν, νηπιαγωγοί και δάσκαλοι των παιδιών...
Το κτίριο που έγινε καταφύγιο για τα ελληνόπουλα φιλοξένησε τώρα ιστορικούς και κοινωνικούς ανθρωπολόγους. Είχαν έρθει από γνωστά πανεπιστήμια της Ευρώπης και των ΗΠΑ να μιλήσουν για τις έρευνες και τις μελέτες τους με αντικείμενο τα παιδιά που απομακρύνθηκαν από την Ελλάδα στη δίνη του Εμφυλίου και εγκαταστάθηκαν στις χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Το «αναπάντεχο» στη συνάντηση αυτή, τουλάχιστον για τους ομιλητές, ήταν ότι το ακροατήριο το αποτελούσαν οι πρωταγωνιστές της ιστορίας - τα τότε παιδιά - που είχαν συρρεύσει στο Τσούργκο από την Ελλάδα και διάφορες πόλεις της Ουγγαρίας (του γνωστού χωριού Μπελογιάννη συμπεριλαμβανομένου) για το συνέδριο.
(Από το πρόλογο της Ειρήνης Λαγάνη στην έκδοση με τις εισηγήσεις του συνεδρίου "Παιδομάζωμα ή παιδοσώσιμο; : παιδιά του εμφύλιου στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη", Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2012, σελίδα 11)
