Μπελογιάννης, Νίκος (1915-1952)

1. Είδος οντότητας Πρόσωπο
2. Ημερομηνία γέννησης 22 Δεκεμβρίου 1915
3. Ημερομηνία θανάτου 30 Μαρτίου 1952
4. Τόπος γέννησης Αμαλιάδα
5. Τόπος θανάτου Αθήνα
6. Εθνικότητα Έλληνας
7. Συγγραφική ιδιότητα Δημιουργοί έργων δράσης [Λόγοι, υπομνήματα, εισηγήσεις κ.ά.]
8. Βιωματική σχέση με εμφύλιο Ενήλικες με εμπλοκή στον εμφύλιο
9. Βιωματική σχέση με εμφύλιο Ένταξη στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας - Πολιτική προσφυγιά στις Ανατολικές χώρες - Εγκλεισμός σε φυλακές ή/και τόπους εξορίας
10. Πολιτική υποστήριξη (Περίοδος εμφυλίου) Ανάμειξη στον εμφύλιο με Αριστερά
11. Φύλο Άνδρας
12. Παιδιά
    1. Μπελογιάννης, Νίκος (1951-)
13. Σύζυγοι
    1. Παππά, Έλλη (1920-2009)
14. Member
    1. Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ)
    2. 1η Μεραρχία Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ)
    3. Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΔΣΕ)
15. Βιογραφικά στοιχεία

    1. Ο Νίκος Μπελογιάννης (22 Δεκεμβρίου 1915 - 30 Μαρτίου 1952) ήταν Έλληνας κομμουνιστής, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών και στέλεχος του ΔΣΕ. 

       Κατά τον Εμφύλιο πόλεμο που επακολούθησε ήταν πολιτικός επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ). Μετά την ήττα του ΔΣΕ ήταν ένας από τους τελευταίους που εγκατέλειψαν τη χώρα τον Αύγουστο του 1949 και εγκαταστάθηκε σαν πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία.

       Τον Ιούνιο του 1950 επέστρεψε κρυφά στην Ελλάδα μέσω Αργεντινής με το ψευδώνυμο Ερρίκος Πανόζ, με σκοπό να ανασυγκροτήσει τις οργανώσεις του παράνομου τότε ΚΚΕ στην Αθήνα, που είχαν διαλυθεί από τις συλλήψεις και εκτελέσεις πολλών στελεχών του. Στις 20 Δεκεμβρίου 1950 συνελήφθη και δικάστηκε με βάση τον Αναγκαστικό Νόμο 509/1947, που θεωρούσε εγκληματική οργάνωση το ΚΚΕ και το είχε κηρύξει παράνομο. Επίσης, κατηγορήθηκε ως κατάσκοπος της Σοβιετικής Ένωσης.

       Η πρώτη δίκη του Μπελογιάννη ξεκίνησε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1951 με 92 κατηγορούμενους συνολικά, από το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών στο Αρσάκειο Δικαστικό Μέγαρο. Ένα από τα μέλη του δικαστηρίου ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο μετέπειτα δικτάτορας την 21η Απριλίου 1967, ως έκτακτος στρατοδίκης. Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 16 Νοεμβρίου με δώδεκα θανατικές καταδίκες. Μετά την διεθνή κατακραυγή που ακολούθησε, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας δηλώνει ότι η απόφαση δεν θα εκτελεστεί. Αποφασίζεται όμως ο Μπελογιάννης και ορισμένοι άλλοι κατηγορούμενοι να παραπεμφθούν σε νέα δίκη με τη βαρύτερη κατηγορία της κατασκοπείας, με στόχο να αναιρεθεί η υπόσχεση που υποχρεώθηκε να δώσει.

       Παρά την παγκόσμια κινητοποίηση και συγκίνηση, το δικαστήριο αποτελούμενο αυτήν την φορά από τακτικούς στρατοδίκες, καταδίκασε τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του Έλλη Παππά, Νίκο Καλούμενο, Δημήτρη Μπάτση, Ηλία Αργυριάδη και Τάκη Λαζαρίδη ομόφωνα σε θάνατο, την 1η Μαρτίου 1952. Η θανατική καταδίκη δεν άλλαξε ποτέ, ούτε δόθηκε χάρη από τον βασιλιά Παύλο, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις. Τελικά, στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 04:10 τα χαράματα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι κομμουνιστές, Μπελογιάννης, Νίκος Καλούμενος, Δημήτης Μπάτσης και Ηλίας Αργυριάδης μεταφέρθηκαν από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδή και εκτελέστηκαν δια τυφεκισμού με τα φώτα των προβολέων των φορτηγών που τους μετέφεραν.

        

       ⟶ Wikipedia
16. Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδας
    1. 336677 ⟶ Μπελογιάννης, Νίκος (1915-1952)
17. Wikidata
    1. Q693860 ⟶ Πατήστε εδώ
18. ISNI
    1. 0000 0000 6318 6085 ⟶ Πατήστε εδώ
19. VIAF
    1. 42642204 (Personal) ⟶ Belogiannēs, Nikos, 1915-1952
20. Πηγή καταλογογράφησης Original: AltSol Company - Rules: RDA